De opdracht was een kunstwerk met een sterke aanwezigheid in het centrum van het gebied.
Bovendien  zou het een verbindende factor moeten zijn tussen de twee gebouwen die deze stedelijke ruimte vormen. 

Het thema van het werk is “spiegeling” niet alleen omdat de gebouwen werkelijk gespiegeld zijn,
maar ook door de reflecterende glaspartijen van de gebouwen.

In het kunstwerk heeft het thema spiegeling  zowel betrekking op het feit dat het werk een zekere symmetrie heeft
als ook de werkelijke spiegelingen in de materialen.

Het beeld in het middengebied bestaat uit een dubbele rij kolommen van diverse hoogte.
Ze staan dwars op de rijrichting  van de busbaan die het plein doorsnijdt en vormen als het ware een
verbinding tussen de gespiegelde gebouwen.

Boven op de hoogste kolommen rust een groot blok zwart graniet. Het blok is gespleten en door de spleet is een
smalle strook van de lucht te zien. Tussen de kolommen staat en kleiner blok steen met een hoogglans gepolijste bovenzijde.
In dit spiegelend vlak is de reflectie te zien van het gespleten blok graniet en een spleet licht van de lucht.
Het blok is als een altaar in de ruimte die gevormd wordt door de zuilen.